Titel: Een volmaakte dag
Oorspronkelijke titel: Un Giorno Perfetto

Jaar: 2007
Auteur: Melania Mazzucco
Uitgever: Mouria

Samenvatting: Rome, een nacht in mei. De politie staat op het punt een inval te doen in een appartement: iemand heeft schoten gehoord en hulpgeroep. Dan begint een flashback van vierentwintig uur waarin de lezer kennismaakt met een aantal zeer uiteenlopende mensen, uit verschillende lagen van de bevolking en met elk hun eigen besognes. Camilla viert haar zevende verjaardag, Valentina laat een piercing in haar navel zetten, Elio leest de verkeerde toespraak voor op een verkiezingsbijeenkomst, Zero laat zijn eerste bom ontploffen, Antonio ziet zijn vrouw voor de laatste keer en iemand laadt zijn pistool met zeven kogels plus één. Terwijl hun wegen zich kruisen op het jachtige toneel van een immer verrassend Rome en de spanning stijgt, lijken hun levens gedoemd om in duizend stukjes uiteen te barsten.

Een volmaakte dag is een meerstemmige roman, een portret van een maatschappij, een hartverscheurende misdaadzaak en een grotestadsroman die zich afspeelt binnen één etmaal. Maar het is tegelijkertijd de anatomie van het gezin, een verhaal over ouders en kinderen, mannen en vrouwen en met scènes uit het huwelijk waarmee elke lezer zich zal kunnen identificeren.

Melania Mazzucco werd in 1966 geboren in Rome, de stad waar ze nog steeds woont. In 2003 ontving ze de belangrijkste Italiaanse literaire prijs, de Premio Strega, voor haar roman Vita die in 2004 in het Nederlands verscheen.

Recensies: Vierentwintig hoofdstukken beschrijven ieder een uur vol wederwaardigheden van twee gezinnen: de families van een parlementarier en van zijn beveiligingsagent. De agent ligt in scheiding. Zijn vrouw is met kinderen in een te klein flatje bij oma ingetrokken in een Romeinse voorstad. Ook bij de parlementarier in de villawijk zijn problemen. Zijn vrouw heeft meer met zijn anarchistische zoon uit een vorig huwelijk dan met hem. De wederwaardigheden van de twee families raken ieder uur meer verweven. De agent kan zijn scheiding niet verwerken en de parlementarier is bezig alles te verliezen. Ieder hoofdstuk/uur brengt de lezer dichter bij een onvermijdelijke ontknoping. De schrijfster (Rome, 1966) heeft met veel ironie en sympathie een fascinerend familiedrama neergezet, dat de lezer tevens een sociaal fresco biedt van Rome. Voor een ruim publiek. Eerder verscheen in vertaling het met de Premio Strega (de belangrijkste Italiaanse literaire prijs) bekroonda ‘Vita’*. Vrij kleine druk.

(NBD|Biblion recensie, Drs. F. Meeuwesen)