Titel: Het evenwicht van haaien
Oorspronkelijke titel: L’equilibrio degli squali
Jaar: 2010
Auteur: Caterina Bonvicini
Uitgever: De Geus

Samenvatting: Sofia’s vader leeft in Zuid-Afrika en besteedt al zijn tijd aan zijn grootste fascinatie: haaien. Hij bestudeert ze en fotografeert ze van heel dichtbij, zonder kooi of bescherming, met roekeloze bravoure. Zijn contact met Sofia bestaat uit e-mails over zijn opwindende ontmoetingen met de haaien en uit spectaculaire foto’s.
De mensen die Sofia leert kennen, zijn even fascinerend als haaien. En ook zij kunnen gevaarlijk zijn. Op een avond barst Nicola, Sofia’s echtgenoot, in woede uit. Ze verlaat hem en moet haar leven helemaal opnieuw opbouwen. Misschien met Arturo, of anders met Marcello, de man van de hotelontmoetingen.
Met scherpe pen beschrijft Bonvicini de leegte en verwondingen die je oploopt tijdens het leven. Het evenwicht van haaien is een roman over eenzaamheid en liefde, vriendschap en passie. Bonvicini slaagt erin dankzij haar zelfkennis, ironie en lichte toon de lezer een spiegel voor te houden.

Recensies: De jonge Italiaanse Sofia is op zoek naar vastigheid in haar leven. Dat is moeilijk in haar situatie, met een depressieve moeder die zelfmoord pleegde toen Sofia 6 jaar was. Haar vader is erg op haar gesteld, maar hij is ver weg als onderzoeker van het leven van haaien in exotische gebieden. Haar huwelijk met de depressieve Nicola strandt al snel en haar wisselende relaties met Marcello en Arturo leveren haar niet de stabiliteit die ze zoekt: beiden beschikken zelf ook niet over de nodige standvastigheid. De nooit verstuurde brieven van haar moeder die ze op een gegeven moment vindt en de regelmatige videoboodschappen die haar vader haar stuurt vanuit verre oorden bieden haar wel wat inzicht in hun geschiedenis. Maar de personen in haar leven blijken allerlei eigenschappen te delen met de haaien die haar vader bestudeert: ze blijkt op zichzelf aangewezen. Deze roman heeft al verschillende prijzen gewonnen. De Italiaanse schrijfster (1974) slaagt er wonderwel in zo’n zware problematiek op een enigszins lichtvoetige wijze aan te snijden. Ze doet dat met veel humor, haar personages raken de lezer. Gebonden; kleine druk.

Pim de Glas