Titel: Het huis met de leeuweriken
Oorspronkelijke titel: La Masseria Delle Ollodole
Jaar: 2005
Auteur: Antonia Arslan
Uitgever: Mouria

Samenvatting: De auteur put uit het familiegeheugen om te vertellen over de fantasievolle Armeniërs en het schrijnende verlangen naar een verloren thuis. De Armeense Yerwant keert na veertig jaar uit Italië terug naar zijn broer Sempad in Turkije. Sempad treft grootse voorbereidingen. Maar Yerwant zal niet komen en er zal geen feest zijn. Het is mei 1915. Italië is in oorlog en sluit de grenzen af. In de revolutie is er voor minderheden geen plaats. Er is enkel verschrikking en dood.Toch zullen de kinderen overleven, dankzij de hulp van onverwachte vrienden.

Recensies: Een Armeense wijk in een Anatolisch stadje aan het begin van de twintigste eeuw wordt in beeld gebracht. De hoofdpersonen hebben een broer in Italie, een broer in Aleppo en nog andere verwanten in Amerika. Ze leven als onderdanen van het Ottomaanse sultanaat; de ouderen in de familie herinneren zich nog de verschrikkingen, die hun volk tegen het einde van de negentiende eeuw moest lijden onder een wrede sultan, maar zo erg kan het nooit meer worden! Door de schrijfster (zelf een kleinkind van de hoofdpersonen) wordt op meesterlijke wijze een stemming van beklemming en onzekerheid opgebouwd. De broer uit Italie zal op bezoek komen, maar het is 1915 en in Istanbul wordt door de leiders, die het rijk willen moderniseren, een zuiveringsactie gepland; ‘Turkije voor de Turken’ is het motto en op een avond als alles klaar is voor de grote ontvangst, komt het bevel, dat de mannen zich moeten melden bij de prefect. De hoofdpersonen besluiten naar hun voor het buitenlands bezoek gerenoveerde zomervilla te gaan -de mannen worden er voor de ogen van de vrouwen meedogenloos afgeslacht; de kleine jongen, die toevallig meisjeskleren draagt op dat moment, is de enige mannelijke overlevende. Bijzonder goed geschreven roman. Vrij kleine druk.

I. Klerk