Titel: Staal
Oorspronkelijke titel: Acciaio
Jaar: 2011
Auteur: Silvia Avallone
Uitgever: De bezige bij

Samenvatting: De dertienjarige Anna en Francesca wonen in hetzelfde appartementencomplex in Piombino, een klein industriestadje aan de Italiaanse kust met uitzicht op het eiland Elba. Elba is voor de rijken en toeristen, en onbereikbaar voor het gewone volk dat zijn brood verdient in de plaatselijke staalfabrieken. De meisjes zijn vanaf hun vroege jeugd onafscheidelijk, maar op de drempel van volwassenheid moeten zij afscheid nemen van hun zo vertrouwde leven en begint alles te draaien om hun verlangen als vrouw bewonderd te worden. In hun troosteloze arbeiderswijk proberen Anna en Francesca hun ontluikende seksualiteit uit te buiten om de bedrukte sfeer thuis te ontvluchten. Dan komt op een dag de liefde uit een onverwachte hoek, waardoor de onoverwinnelijke vriendschap tussen Anna en Francesca op losse schroeven komt te staan.
Silvia Avallone beschrijft op uiterst gevoelige wijze de levens van twee opgroeiende meisjes die gevangen zitten tussen conflicterende emoties van liefde en rivaliteit. Een nieuwe Italiaanse stem, een jonge schrijfster die door haar psychologische scherpzinnigheid een verpletterende indruk achterlaat.

Recensies: De Italiaanse schrijfster (*1984) studeerde filosofie. ‘Staal’ (Acciaio, 2010) is haar romandebuut. Het verhaal speelt in Piombino (Toscane), dat beheerst wordt door de staalfabriek Lucchini, waar duizenden mensen werken. Deze wonen meest in grauwe arbeidersflats, maar wel dicht bij het strand. Twee pubermeisjes zijn hartsvriendinnen, maar naarmate ze opgroeien voelen ze een dreigende verwijdering, die ook komt. Dit is het hoofdthema. Hieromheen spelen verschillende andere thema’s: het werk op de fabriek van hun vaders, broers en vrienden, de vlucht uit de dagelijkse grauwheid in een rauw uitgaansleven vol drank, drugs en seks, een weinig gelukkig huiselijk leven in de gezinnen van de twee meisjes, met vaders die niet deugen, enz. De roman kreeg meteen veel lof en onderscheidingen. Terecht, maar het boek vertoont ook typische debuut-euvels: overladenheid, uitvoerigheid en pathetiek. Bij meer soberheid in thema’s, gebeurtenissen en verteltrant had het boek waarschijnlijk gewonnen. Nu valt de spanning soms weg. De vertaling laat weinig te wensen over. Kleine druk.

Dr. M.C.A. v.d. Heijden